ارتودنسی که به آن صاف شدن دندان نیز گفته می شود، کمک می کند تا دندان های کج یا شلوغ تراز شوند تا عملکرد آن ها و ظاهر شما بهتر شود. ارتودنسی می تواند شامل قرار دادن بریس هایی بر روی دندان های شما باشد تا آن ها را به تدریج در موقعیت دلخواه قرار دهید. ممکن است فکر کنید که فقط نوجوانان از بریس استفاده می کنند، اما ارتودنسی می تواند برای هر کسی که به دنبال بهبود ظاهر یا عملکرد لبخند خود است مناسب باشد. در این مقاله سعی داریم مزایا و معایب ارتودنسی متحرک یا ثابت را شرح دهیم تا به این سوال پاسخ دهیم که ارتودنسی متحرک بهتر است یا ثابت؟ برای دستیابی به پاسخ تا انتها با ما همراه باشید.
✍دسترسی سریع
Toggleاولین ارتودنسی ثابت بهتر است یا متحرک را در نام آنها میتوان جستجو کرد. در واقع نام هر یک از این روشهای ارتودنسی، نحوه عملکرد آن ها را فاش میکند. ارتودنسی ثابت، براکتهای ارتودنسی روی سطح دندانها قرار میگیرند و با سیم و کش به یکدیگر متصل میشوند. ارتودنسی ثابت تا پایان دوره درمان در دهان بیمار قرار خواهد داشت.
اما ارتودنسی دندان متحرک قابلیت خارج شدن از دهان را دارد. اما اینکار باید تنها در زمانهایی مانند مسواک زدن و غذا خوردن انجام شود. چرا که اگر بيمار پلاک را بدون هماهنگی با پزشک و خارج از برنامه از دهان خارج کند، اثر آن به شدت کاهش میيابد.
میزان مشکل و سن فرد مراجعهکننده یکی از موارد مهم در تعیین این است که ارتودنسی ثابت بهتر است یا متحرک. ارتودنسی متحرک معمولا برای درمان ناهنجاریهای افراد کم سن و سال مورد استفاده قرار میگیرد. چرا که جنس مشکلاتی که در سنین زیر ۱۲ سال برای فرد ایجاد میشود، به درمان با انواع ارتودنسی متحرک بهتر پاسخ میدهد. همچنین، به دلیل پاسخگویی بیشتر فکها به درمان، در سنین پایین نیاز کمتری به استفاده از ارتودنسی ثابت وجود دارد. در سنین بالا به دلیل تثبیت استخوانهای فک، درمان با ارتودنسی متحرک دشوارتر است.
هزینه ارتودنسی ثابت و متحرک نیز یک مورد مهم در تفاوت ارتودنسی ثابت و متحرک و اینکه ارتودنسی متحرک بهتر است یا ثابت میباشد. هزینه ارتودنسی متحرک معمولا کمتر از هزینه ارتودنسی ثابت است. البته حتما برای برآورد هزینه با پزشک موردنظرتان مشورت کنید.
ارتودنسی ثابت به دلیل فشاری که به دندانها و فک وارد میکند، با درد همراه خواهد بود که با مصرف مسکن از شدت آن کاسته خواهد شد.
خیر. شدت و نوع ناهنجاری است که به پزشک معالج کمک میکند تا نوع دستگاههای ارتودنسی ثابت را انتخاب و تجویز کند. پس تنها شخصی که میتواند نوع دستگاه ارتودنسی ثابت را مشخص کند، پزشک معالج است.
ارتودنسی ثابت آسیبی به دندانها وارد نمیکند؛ ولی بیماری که نکات بهداشتی و مراقبتی را رعایت نکند، خطر پوسیدگی و آسیب دیدگی، دندانهای فرد را تهدید میکند. پس بهتر است بیمار در رعایت نکات بهداشتی دقت کند.
خیر. ابتدا باید دندانهایی که دچار ناهنجاری هستند را اصلاح و دوره درمان ارتودنسی را کامل و سپس ایمپلنت انجام شود.
ارتودنسی ثابت برای افرادی که دیابت کنترل شده دارند خطری ایجاد نمیکند و آنها می توانند برای ارتودنسی ثابت اقدام کنند.
اگر به موقع برای انجام ارتودنسی ثابت اقدام نشود ممکن است در آینده به افزایش شدت ناهنجاری منجر شود و ارتودنسی ثابت به تنهایی راه گشا نباشد و عمل جراحی فک نیز لازم شود.