در ارتودنسی عکس برداری با اشعه ایکس، به دندانپزشک شما این امکان را میدهد که چیزهایی را که با چشم غیر مسلح و در یک نگاه عادی دیده نمیشوند، ببیند. این عکس ها، با نام تصاویر رادیوژلوی هم شناخته میشوند. بعضی از مواردی که با کمک عکس برداری رادیولوژی آشکار میشوند، عبارتند از: پوسیدگی های دندانی که نواحی بسیار کوچکی را درگیر کرده اند مانند پوسیدگی های جزئی که بین دندان ها وجود دارند یا پوسیدگی هایی که زیر پرشدگی های دندانی اتفاق افتاده اند، عفونت موجود در استخوان های فک نگهدارنده دندان ها، بیماری های پریودنتال، آبسه دندان ها، کیست ها، تومورها، نهفتگی دندان های عقل. با توجه به مطالب گفته شده، عکس برداری با اشعه ایکس یکی از مهمترین ابزارهای دندانپزشکی به حساب میآید. برای آشنایی بیشتر با عکس برداری در ارتودنسی عکس با اشعه ایکس و اهمیت آن، تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
✍دسترسی سریع
Toggleتصاویر رادیوگرافی با توجه به اطلاعاتی که به ما میدهند، به چند دسته تقسیم میشوند. این تقسیم بندی شامل موارد زیر است:
با کمک این نوع از عکس برداری ها میتوان رشد و بزرگ شدن حفره های بین دندان ها را نشان داد. این حفره ها به صورت عادی و با چشم غیرمسلح دیده نمیشوند. انجام این نوع عکس برداری ها، در کودکان غیر ضروری است؛ زیرا دندان های عقبی موجود در دهان کودکان، تا زمان رشد و پیدایش دندان های مولر آن ها، هیچ تماسی با یکدیگر ندارند.
عکس و تصاویر رادیوگرافی پانورامیک، در واقع میتوانند یک دست دندان موجود در یک قوس دندانی را به طور کامل نشان دهند؛ همچنین با کمک این نوع عکس برداری، میتوان سینوس ها و بافت استخوانی اطراف دندان ها را به خوبی مشاهده کرد. این نوع از عکس برداری ها در بررسی و تجزیه و تحلیل برای انجام ارتودنسی بسیار مفید هستند. برای انجام این نوع از عکس برداری، فیلم را داخل دهان قرار نمیدهند. مدت زمان لازم برای این نوع عکس برداری 15 ثانیه است و بیمار باید این مدت را روی صندلی رادیولوژی بنشیند. از عکس برداری پانورامیک در دندانپزشکی ترمیمی نیز، استفاده میشود.
با این تصویربرداری، میتوان دو یا سه عدد از دندان های بیمار را از ریشه تا تاج و حتی استخوان های حمایت کننده آن ها را کاملا مشاهده کرد. با کمک این نوع از عکس برداری های رادیوگرافی، میتوان آبسه ها و عفونت های لثه را تشخیص داد و همچنین رشد دندان های ثانویه یا دندان های عقل را کاملا مشاهده کرد.
با کمک این نوع تصویربرداری میتوان دندان های موجود در ردیف بالا و پایین را به خوبی مشاهده کرد. این نوع تصویربرداری به دندانپزشک متخصص ارتودنسی این امکان را میدهد که محل قرارگیری دندان ها را به خوبی بررسی کند و مشکلات بایت را حل و درمان کند.
تصاویر رادیوگرافی ارتودنتیک که همچنین با نام های تصاویر سفالومتریک و تصاویر جانبی جمجمه شناخته میشوند، به دندانپزشک متخصص ارتودنسی کمک میکنند تا رشد استخوان های فک و دندان های موجود در این استخوان ها را بررسی کند.
عکس برداری رادیوگرافی، بدون احساس درد و معمولا در طول یک تا دو ثانیه انجام میشود. برای انجام این کار، دندانپزشک بدن شما را با یک وسیله سربی میپوشاند که بقیه قسمت های بدن شما این اشعه غیر ضروری را دریافت نکنند. بعد از آن، شما باید یک ابزار پلاستیکی را با دندان های خود بگیرید تا فیلم رایوگرافی در یک محل ثابت باقی بماند و سپس عکس برداری انجام میشود. فرایند تصوربرداری پارانورامیک کمی متفاوت است و برای انجام این نوع تصویربرداری، شما باید مدتی بدون حرکت روی یک صندل بنشینید و در طول این مدت، دستگاه تصویربرداری اشعه ایکس به آرامی تصاویر پانوراما را تهیه میکند.
تصویربرداری با اشعه ایکس ممکن است نگرانی و حساسیت ایجاد کند و شما تصور کنید که انجام این کار با اثرات و مشکلات جانبی همراه خواهد بود. امروزه تصویربرداری با اشعه ایکس به صورت کم خطر یا بی خطر انجام میشود. امروزه دندانپزشکان با صرف دقت بیشتر برای متمرکز کردن اشعه ها و پوشاندن سایر نقاط بدن با محافظ های سربی، میزان خطر این نوع از عکس برداری ها را به حداقل میرسانند. در این نوع عکس برداری ها، اندام های مهم و حساسی مثل غد تیروئید و اندام های تناسلی به خوبی در برابر این اشعه ها محافظت میشوند.
درست است که استفاده از عکس برداری با اشعه ایکس امروزه به صورت کم خطر انجام میشود؛ اما توجه داشته باشید که قرار گرفتن بیش از حد در برابر پرتوهای اشعه ایکس ممکن است به شما آسیب برساند. برای همین باید زمان های قرارگیری در برابر اشعه ایکس را به حداقل رساند و تنها در موارد ضروری از عکس برداری با اشعه ایکس استفاده کرد.
بیشتر بخوانید: