در مقایسه با کودکان، ارتودنسی بزرگسالان دشواری ها و مشکلات بیشتری دارد. در این مقاله با مشکلات ارتودنسی بزرگسالان و تفاوت آن با ارتودنسی کودکان بیشتر آشنا خواهید شد. تا انتها با ما همراه باشید.
✍دسترسی سریع
Toggleبه طور معمول کودکان بیشتر از هر قشر دیگری تحت درمان های ارتودنسی قرار میگیرند. به همین دلیل شاید اغلب افراد فکر میکنند ارتودنسی تنها مخصوص کودکان است. هر چند که این تصور تا حدودی درست است، اما بزرگسالان نیز به درمان های مختلف ارتودنسی نیاز دارند. با این تفاوت که نوع مشکلات آن ها و شیوه درمانشان متفاوت از کودکان است. ادامه مقاله را بخوانید با با کلیدی ترین تفاوت های ارتودنسی کودکان و بزرگسالان بیشتر آشنا شوید.
مشکلات ارتودنسی در کودکان به دلیل ظریف بودن ساختارهای دهان و دندانشان زودتر و بهتر میتوانند حل شوند. اما در بزرگسالان ویژگی های آناتومیکی و ساختاری تثبیت شده است و به نوعی سدی در مقابل تغییرات هستند. برای مثال از آنجایی که در بزرگسالان، استخوان بین ریشه های دندان محدود و ناکافی است، خونرسانی به درستی صورت نمی گیرد و احتمال بروز عفونت های لثه بیشتر است.
ارتودنتیست ها برای درمان شرایط نامناسب دندان ها مثل مال اکلوژن یا عدم تناسب بایت، بیماران خود را تشویق به انجام درمان های ارتودنسی میکنند. ترمیم و درمان این مشکلات می تواند نه تنها عملکردهای دهان و دندان بیمار را بهبود ببخشد، بلکه به بیمار زیبایی چهره و لبخند میدهد. انجام درمان های ارتودنسی در کودکان تقریبا ما را به هر دو هدف نزدیک میکند. اما این قضیه در خصوص برخی از بزرگسالان صادق نیست. برای مثال در برخی از بزرگسالان، مشکل اوربایت بسیار شدید و عمیق است. به طوری که برای عقب کشیدن فک و دندان ها، فضای محدودی وجود دارد. درمان اوربایت شدید در این بزرگسالان نیازمند کشیدن چند دندان خلفی است.
برخی از بزرگسالان به دلیل مشکلات دهان و دندانی که در گذشته تجربه کرده اند، مجبور به کشیدن یا از دست دادن یک یا چند دندان خود شده اند. در بعضی موارد متخصص ارتودنسی برای حل مشکلات دندان های این افراد، به مشکل بر میخورد. زیرا جای خالی دندان های کشیده شده می تواند برای تغییر موقعیت و جابجایی دندان های نامرتب دشواری ایجاد کند. در این مواقع احتمالا نیاز باشد که در فضاهای خالی دندان ها، ایمپلنت یا حتی پروتز استخوانی کاشته شود تا ارتودنتیست درمان های لازم را انجام دهد.
بریس های ارتودنسی که برای کودکان بکار میروند تنوع زیادی دارند و معمولا از ارتودنسی ثابت بیشتر برای کودکان استفاده میشود. اما بزرگسالان چندان تمایلی به این بریس ها ندارند و دوست ندارند کسی دستگاه های ارتودنسی آن ها را ببینند. بنابراین برای بزرگسالان از ارتودنسی نامرئی، لینگوال و سایر دستگاه هایی که دیده نمی شوند استفاده میشود. تفاوت نوع دستگاه ارتودنسی در بزرگسالان باعث شده که رعایت بهداشت دهان و دندان توسط آن ها مهمتر و حساس تر باشد.
بزرگسالانی که تحت درمان های ارتودنسی قرار میگرند بیشتر از کودکان با خطر جذب ریشه مواجه می شوند. جذب ریشه به این معنی است که ریشه دندان توسط بافت های احاطه کننده آن جذب شده و دندان را به نوعی بدون تگیه گاه می گذارد. سابقه خانوادگی، ویژگی های ریشه دندان و عادات غذا خوردن عواملی هستند که میتوانند در شکل گیری این وضعیت تاثیرگذار باشند. چنانچه شخصی با این مشل مواجه باشد و تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرد، این احتمال وجود دارد که به ریشه دندان آسیب وارد شده و دندان به مرور زمان شل شود و حتی بی افتد.
بزرگسالان با توجه به سن بالایشان و برخی تصورات دیگر ممکن است تمایل کمتری به درمان داشته باشند. عوامل زیر در انتخاب نوع درمان ارتودنسی در افراد بزرگسال دخالت دارند: