در ابتدای این مقاله توضیحات مختصری در مورد درمان ارتودنسی و هدف از انجام آن ارائه می دهیم و با ذکر انواع درمان های ارتودنسی به بررسی فرق بین ارتودنسی ثابت و متحرک می پردازیم. همچنین نقاط قوت و ضعف احتمالی در هر یک از این روش ها را بررسی خواهیم کرد.
✍دسترسی سریع
Toggleارتودنسی شاخه ای از تخصص دندانپزشکی و درمانی برای صاف و مرتب کردن دندان هاست؛ تا آنها به صورت منظم و در یک ردیف قرار بگیرند؛ در اینصورت علاوه بر بهبود ظاهری دندان ها، در وضعیت بهداشت دندان ها هم تأثیر بسزایی خواهد داشت.
انجام درمان ارتودنسی، موجب تغییر در نحوه قرارگیری فک بالا و پایین روی یکدیگر و همچنین حالت قرارگیری لب ها روی همدیگر می شود که در نهایت منجر به زیبایی صورت، جویده شدن بهتر غذا و بهبود اختلالات گفتاری خواهد شد.
در صورتی که درمان ارتودنسی در سنین پایین تر انجام شود، نتیجه بهتر، سریع تر و با هزینه کمتری حاصل خواهد شد. پس والدین باید دقت لازم را نسبت به این گونه مشکلات داشته باشند و پس از اتمام هفت سالگی و رشد دندان های دائمی کودک خود در صورت مشاهده مشکلات در ظاهر دندان ها و نحوه قرار گیری فک به متخصص ارتودنسی مراجعه نمایند.
روش های انجام ارتودنسی با توجه به تجهیزاتی که برای انجام آن استفاده می شود و امکان تحرک و خارج کردن از دهان به دو دسته ارتودنسی ثابت و متحرک تقسیم بندی می شوند:
ارتودنسی ثابت شامل درمان هایی از ارتودنسی است که برای اصلاح تراز دندان ها از تجهیزات ثابت استفاده می شود. در این روش بریس ها (از جمله ابزارهای ارتودنسی هستند که برای اصلاح موقعیت قرار گرفتن دندان ها به کار می روند) و سایر ابزارهای استفاده شده، ثابت هستند و در طول دوره درمان امکان جابجایی و خارج کردن از دهان را ندارند. ارتودنسی ثابت شامل چهار نوع معمول زیر است.
بریس های فلزی رایج ترین نوع بریس های ثابت هستند و از جنس فولاد ضد زنگ ساخته می شوند و در تراز و صاف کردن دندان ها بسیار کاربرد دارند.
این بریس ها، بریس های سرامیک شفاف هستند و به همین دلیل نسبت به بریس های فلزی کمتر جلب توجه می کنند. این بریس ها به دلیل شکننده بودن نیاز به مراقبت بیشتری دارند.
بریس دیمون مشابه بریس فلزی است با این تفاوت که نیازی به الاستیک ندارد؛ در نتیجه نیاز کمتری به تنظیمات و مراجعه به متخصص ارتودنسی دارد و همچنین به دلیل عدم وجود کش ها وضعیت سلامت دندان ها هم بهتر خواهد بود.
این بریس ها در پشت دندان ها قرار می گیرند و به همین دلیل، در زمان لبخند زدن قابل مشاهده نیستند. این بریس ها با توجه به شکل دندان ها برای هر فرد ساخته شده و بیشتر توسط بزرگسالان استفاده می شود.
در ارتودنسی متحرک از ابزارهایی استفاده میشود که امکان خارج کردن آن ها از دهان در زمان غذا خوردن و مسواک زدن پس از آن وجود دارد. این روش درمان ارتودنسی معمولا در مواردی که نیاز به اصلاح جزئی دندان دارند و همچنین بعد از ارتودنسی ثابت برای جلوگیری از بازگشت دندان به حالت اولیه کاربرد دارد.
انواع ارتودنسی متحرک با توجه به کارایی و تجهیزات مورد استفاده عبارتند از:
جهت برطرف کردن جلو آمدگی دندان های قدامی فک بالا کاربرد دارد.
در حالت هایی کاربرد دارد که فک بالایی نسبت به فک پایینی جلوتر باشد.
از جنس پلاستیک های شفافی هستند که باید بر اساس دندان های هر فرد ساخته شوند.