مقابله با استرس در ارتودنسی در بین جوامع امروزی از اهمیت خاصی برخوردار است.
امروزه افراد زیادی وجود دارند که به درمان ارتودنسی نیاز دارند.
اما به دلیل اضطراب و استرس ، تصمیمات خود را برای انجام این درمان نهفته نگه داشته و مدام آنرا به تاخیر می اندازند.
شدت مال اکلوژن ( ناهنجاری های دندان) با توجه به آسیب هایی که ممکن است در هر شخصی ایجاد کرده باشد کاملا متفاوت و متغیر است.
عوامل استرس در کودکان قبل و بعد از ارتودنسی کودکان ممکن است موارد زیر باشد:
حضور یک ناهنجاری فیزیکی به ویژه هنگامی که در صورت واقع شده باشد ، پیامد های روانی و اجتماعی زیادی را به دنبال دارد.
این پیامدها در اغلب موارد می تواند یک منبع اصلی برای ایجاد استرس برای بیماران و خانواده های آنها بوجود بیاورد.
✍دسترسی سریع
Toggleاضطراب یک پاسخ طبیعی به موقعیت های استرس زا است.
اگرچه اختلالات اضطراب را می توان به انواع مختلفی دسته بندی کرد.
اما بهتر است که توجه داشته باشید که بسیاری از اختلالات اضطرابی دارای ویژگی های مشترکی هستند.
این وجوه اشتراک و تشابه را می توان به طور کلی به خوبی با مدیریت رفتاری و دارویی کنترل کرد.
اختلالات اضطرابی در یک طیف از خفیف تا شدید وجود دارند و از عادی به غیرعادی و غیر طبیعی کشیده می شوند.
پاسخ این سوال را محققین از بیماران یک کلینیک جمع آوری کرده اند.
آرامبخشی با دارو می تواند یک راه موثر برای مقابله با استرس در ارتودنسی باشد.
ممکن است استفاده از داروها باعث شود که کار راحت تر انجام شود.
بیماران با درجه ترس و اضطراب خفیف تا متوسط را می توان با تجویز حداقل و متوسط آرامبخش ها تسکین داد.
به وسیله این داروها می توان اضطراب و دلواپسی بیماران را از درمان تحت کنترل درآورد و آنها را به مقابله با استرس در ارتودنسی دعوت کرد.
به راحتی می توان برای بدست آوردن یک آرامبخش ضعیف برای اضطراب های خفیف با تجویز خوراکی از یک عامل آرام بخش استفاده کرد.
آرامبخشی مانند:
( اغلب بنزودیازپین ها ) اکسید نیتروژن با اکسیژن و یا ترکیبی از هر دو به دست آورد.
برای بدست آوردن آرامبخش متوسط نیز می توان از طریق عوامل آرام بخش های متعدد اقدام کرد .
یا با تجویز یک آرامبخش دارویی به بیمار برای مقابله با استرس در ارتودنسی اقدامات لازم را به عمل آورد.
قرار ملاقات هایی که بیمار با ارتودنتیست خود به منظور تنظیم دستگاه ارتودنسی گذاشته است.
ممکن است استرس زا باشد.
در این مواقع بیمار سعی می کند که با علائم استرس خود مقابله کند.
برای کنترل و مقابله با استرس در ارتودنسی یک طیف وسیعی از مکانیسم های مبارزه با اضطراب فعال می شوند.
این مکانیسم ها به منظور تنظیم استرس و کاهش شدت تنش ، در هر نوع مشکلی که بین بدن و محیط زیست اتفاق می افتد فعال می شود.
یکی از این موارد مکانیسم های مقابله با استرس در ارتودنسی است.
در هنگامی که بیمار به منظور تنظیم دستگاه ارتودنسی خود اقدام می کند فعال می شوند.
فعالیت این مکانیسم برای جلوگیری یا تغییر و یا نابودی اثرات منفی احتمالی و پیش بینی نشده است.
در برخی از مواقع هم این مکانیسم ها برای کاهش ناراحتی ها و انطباق بیمار با وضعیت فعلی خود فعال می شوند.
چون مقابله با استرس در ارتودنسی به وسیله مکانیزم سیستم دفاعی بدن صورت می گیرد.
بنابراین بهتر است به منظور جلوگیری از اثرات مخرب استرس توانایی فرد را برای کنترل و کاهش تنش بالا برد.
مقابله با استرس در ارتودنسی به منظور کاهش اضطراب می تواند شامل:
در صورتی که یک نوجوان به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشد و این درمان را برای خود انتخاب کرده باشد ، تطبیق و همکاری بیمار با مراحل درمان بسیار راحت تر صورت می گیرد.
در اغلب موارد در خواست برای انجام ارتودنسی تحت تاثیر ترکیبی از عوامل مختلف اجتماعی ، اقتصادی ، قومی و فرهنگی و حتی تعریف فرد از زیبایی واقع می شود.
در این صورت ممکن است فرد برای مداوای مال اکلوژن خود از هرنوع تلاش و همکاری برای از بین بردن این معضل دریغ نکند.
این امر به خویشتن داری و پذیرش درمان ارتودنسی از سوی فرد کمک فراوانی می کند و به نوبه خود می تواند راه مناسبی برای مقابله با استرس در ارتودنسی باشد.
یکی از راه های مناسب و کارآمد در حیطه مقابله با استرس در ارتودنسی و مهار کردن اضطراب و دلواپسی ، معاشرت با افرادی است که قبلا این درمان را انجام داده اند.
این افراد به شما خواهند گفت که رعایت بهداشت دهان و دندان آنها پس از ارتودنسی تا چه اندازه راحت تر شده است.
یافته های محققین در این باره نشان می دهد که سطح استرس و اضطراب بیماران باید از همان ابتدای درمان ارتودنسی کاهش یابد.
مهم است که بیماران مضطرب در ابتدا غربالگری شوند تا از ارائه موارد تحریک پذیری اجتناب شود و یا حداقل در این زمینه احتیاط های لازم بکار برده شود.
تکنیک های متعدد رفتاری نیز می تواند در مطب به جلوگیری از اضطراب بیماران کمک کند.
از جمله این تکنیک ها همدلی و رفتار ملایم و دوستانه با بیماران حساس است.
آرام سازی و پرت کردن حواس در صورت لزوم و زمانی که باید از حرکات تنش زا و درد آور استفاده کرد ممکن است پیامدهای خوبی در پی داشته باشد.
این کار به پشبرد درمان در مراحل سخت و در کودکان موثر واقع شده است.
در پایان بد نیست یادآوری کنیم که ارتودنتیست باید با توجه به نیاز هر بیمار استراتژی مخصوصی را به کار بگیرد.