ارتودنسی با لیزر یکی از روش های نوینی است که توانسته توجه بسیاری از متخصصان ارتودنسی، دندانپزشکان و بیماران را به خود جلب کند. این روش نخستین بار در سال 1964 مورد استفاده قرار گرفت و مانند سایر روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارد.ارتودنسی با لیزر در برخی موارد بنابر تشخیص دندانپزشک می تواند بهترین و ساده ترین روش درمان باشد.
✍دسترسی سریع
Toggleبا استفاده از این روش می توان در کمترین زمان دندان ها را مرتب کرد همچنین کارایی درمان، بسیار بالاتر از روش های قدیمی خواهد بود. بافت های مجاور به دلیل دقت بسیار بالا دچار هیچ گونه آسیبی نخواهند شد. زمان بندی، طول موج و قدرت دستگاه مهمترین عوامل تأثیرگذار در کارایی دستگاه هستند که هر پزشک باید برای به دست آوردن نتیجه مطلوب اطلاعات کامل و جامعی از این موارد در اختیار داشته باشد.
البته همانطور که گفته شد متخصص ارتودنسی با سنجیدن کامل شرایط بیمار ممکن است این روش را توصیه کند. اکثر متخصصین به منظور از بین بردن بافت های نامناسبی که بر روی دندان ها و لثه ها تأثیر گذاشته و همچنین به منظور رهایی از تورم بافت ها این روش را برمی گزینند.
لیزرها انواع مختلفی دارند و به طور معمول از لیزرهای دیود، CO2 و اربیوم برای ارتودنسی دندان استفاده می شود. کاربرد لیزرها نیز متفاوت است؛ به عنوان مثال برخی بر روی بافت های سخت مانند دندان و استخوان و برخی بر روی بافت های نرم به منظور کاهش تورم، درد و بهبود سریع زخم ها مورد استفاده قرار می گیرند.
برای بهبود عملکرد معمولاً متخصصین ارتودنسی از لیزرهای بافت نرم بر روی لثه ها استفاده می کنند. لیزر دیود از نوع بافت نرم بوده و قادر است بافت های اضافی را بدون وارد آوردن آسیب به دندان های مجاور از بین ببرد.
از کاربردهای لیزر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
پرتویی که قبل از نصب بریس ها بر روی دندان، توسط ارتودنتیست به لثه بیمار تابانده می شود منجر به تسریع روند مرتب شدن دندان ها خواهد شد زیرا لثه ها پس از تاباندن لیزر نرم تر شده و نسبت به جابجایی دندان ها مقاومت کمتری نشان می دهند.
براکت های نصب شده بر روی دندان ها با لثه ها و بخش های داخلی لب و دهان اصطکاک خواهند داشت. این اصطکاک به دلیل اینکه باعث حرکت تدریجی دندان ها می شود لازم است اما در برخی موارد باعث زخم شدن لثه ها و نواحی داخلی دهان خواهد شد. متخصص ارتودنسی به منظور جلوگیری از بروز این مشکلات لیزر را به نواحی که براکت بر روی آن ها متصل است می تاباند. این کار باعث جذب انرژی لیزر توسط لثه شده، مدت زمان بهبودی را تسریع کرده و با بی حسی موضعی که به وجود می آورد ناراحتی بیمار را به حداقل خواهد رساند.
در برخی موارد پس از اتمام درمان ارتودنسی ارتفاع متقارنی بین خطوط لثه وجود نداشته و این خطوط صاف نیستند. این مشکل بیشتر برای بیمارانی با دندان های کج پیش می آید زیرا لثه ی این بیماران غیریکنواخت است. در این زمان متخصص از لیزر برای تراز کردن خط لثه استفاده می کند. ایجاد تقارن در خطوط لثه منجر به بهبودی لبخند خواهد شد.
بافت فرنوم بافت اتصال دهنه ی لب ها به گونه ها و لثه می باشد. این بافت در برخی بیماران باعث ایجاد فضاهایی بین دندان ها و یا عقب رفتن آن ها می شود. فرنوم دارای فیبر و عضله است و بر موقعیت دندان تأثیر می گذارد. در صورت ضخیم و یا کوتاه بودن این بافت بین دو دندان جلویی فاصله می افتد.
متخصص ارتودنسی با لیزر این بافت را شل کرده و برای جلوگیری از ایجاد فاصله بیشتر و عقب رفتن دندان ها این بافت را حرکت می دهد. لازم به ذکر است که این کار با بی حسی موضعی انجام خواهد شد. علاوه بر این به منظور بهبود و کاهش حساسیت لثه ها و دندان نیز از روش فرنکتومی استفاده می شود.
بیماران تحت درمان ارتودنسی معمولاً نمی توانند به برخی سطوح دندان و لثه ها دسترسی پیدا کنند بنابراین پلاک در این نواحی تجمع کرده و لثه ها متورم می شوند. در برخی موارد نیز بافت اضافی لثه مانع دسترسی به نواحی مورد نظر خواهد شد که در هر دو صورت متخصص ارتودنسی با استفاده از لیزر مشکل را برطرف خواهد کرد. در مورد اول با استفاده از لیزر تورم لثه کاهش داده شده و در مورد دوم بافت های اضافی لثه به منظور سهولت در دسترسی به نواحی مد نظر برداشته خواهند شد. این کار منجر به افزایش بهداشت دهان و دندان نیز می شود.
درمان سنتی ارتودنسی تنش و فشار بسیار زیادی بر روی دندان ها به منظور حرکت و رسیدن به موقعیت مطلوب اعمال می کند. اما ارتودنسی با لیزر مزایای فراوانی نسبت به روش سنتی دارد که برخی از آن ها عبارتند از:
در برخی موارد لیزر می تواند به بافت های دهان آسیب وارد کند، اما این آسیب دائمی نبوده و در کوتاه مدت از بین خواهد رفت. همچنین نیاز به درمان اضافی ندارد. در برخی موارد نادر ممکن است آسیب ها نیاز به درمان اضافی داشته باشند. اما به طور کلی ارتودنسی با لیزر معایبی ندارد و یکی از مؤثرترین روش ها برای درمان در این زمینه محسوب می شود.