۵ تا از مهم ترین دلایل بروز عفونت ایمپلنت  + ۳ تا از روش های موثر در درمان آن

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که بعد از کاشت ایمپلنت دندان چه مشکلاتی ایجاد می شوند؟ آیا احتمال بروز عفونت در محل کاشت وجود دارد؟ در جواب این سوالات باید گفت؛ بعد از نصب ایمپلنت احتمال بروز عوارض و خطرات جدی مانند عفونت ایمپلنت وجود دارد و ما در این مقاله قرار است درباره عفونت بعد از کاشت ایمپلنت، علت ایجاد آن، روش‌ های درمان و راهکارهای پیشگیری آن را به طور مفصل بحث کنیم.

عفونت ایمپلنت چیست؟

عفونت یا پری ایمپلنت یک بیماری التهابی است که بر بافت های اطراف ایمپلنت دندان تاثیر می گذارد. عفونت زمانی اتفاق می‌ افتد که باکتری‌ ها در اطراف ایمپلنت جمع شوند، این تجمع منجر به التهاب و درد خواهد شد و شکست احتمالی ایمپلنت را به دنبال دارد.

پری ایمپلنت می تواند بر روی لثه و استخوانی که از ایمپلنت حمایت می کند، تاثیر بگذارد و باعث پس زدن ایمپلنت شود.

علت عفونت ایمپلنت

عوامل متعددی در ایجاد عفونت در محل ایمپلنت نقش دارند که در اینجا به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

بهداشت نامناسب دهان

بهداشت نامناسب دهان یکی از علت های اصلی عفونت ایمپلنت دندانی است. هنگامی بهداشت دهان و دندان به خوبی رعایت نشود، باکتری ها در اطراف محل کاشت جمع و منجر به عفونت می شوند.

بروز عفونت با سیگار کشیدن

دود سیگار یک عامل مهم در بروز عفونت در محل کاشت است که توانایی بدن برای مبارزه با عفونت ها و روند بهبودی را مختل می کند و احتمال بروز سایر عوارض را افزایش می دهد.

بیماری لثه درمان نشده

افراد با سابقه بیماری لثه، مانند التهاب لثه یا پریودنتیت، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. بیماری لثه درمان نشده، می تواند پایداری ایمپلنت را به خطر بیندازد و محیط مساعدی برای رشد باکتری ها فراهم کند.

وجود بیماری زمینه ای

برخی از بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا اختلالات خود ایمنی، می توانند خطر پری ایمپلنت افزایش دهند. بیماری های زمینه ای می توانند بر توانایی بدن برای التیام و مبارزه با عفونت ها تاثیر بگذارند.

انجام ندادن اصولی ایمپلنت

در برخی موارد استریلیزاسیون ناکافی یا انجام نامناسب کاشت ایمپلنت دندان، می تواند خطر عفونت در محل کاشت را افزایش می دهد.

روش های درمان عفونت ایمپلنت

در صورت تشخیص عفونت در محل کاشت، درمان سریع آن برای جلوگیری از عوارض بیشتر ضروری است. در ادامه به چند روش رایج برای درمان عفونت های مربوط به ایمپلنت اشاره خواهیم کرد:

روش غیر جراحی

تمیز کردن حرفه ای، جرم گیری برای حذف باکتری ها و بافت های عفونی در مراحل اولیه عفونت ایمپلنت، درمان موثری است. ممکن است دندانپزشک برای کنترل عفونت، ژل شستشو یا ژل های ضد باکتری را تجویز کند.

درمان عفونت ایمپلنت با جراحی

در مواردی که عفونت در محل کاشت ایمپلنت پیشرفته باشد، باید برای درمان آن از روش جراحی استفاده کرد. جراحی شامل برداشتن بافت های عفونی، پیوند استخوان برای ترمیم استخوان از دست رفته و در صورت لزوم تعویض ایمپلنت است.

 در موارد شدید، ممکن است نیاز به برداشت موقت ایمپلنت باشد و تا زمان بهبودی کامل نباید ایمپلنت جدید کاشته شود.

سایر مقالات … تفاوت ایمپلنت دیجیتال و معمولی

مصرف آنتی بیوتیک ها

در برخی موارد آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت باکتریایی و جلوگیری از گسترش آن تجویز می شود، بیمار باید دوره کامل آنتی بیوتیک را طبق تجویز دندانپزشک یا جراح دهان مصرف کند.

روش های پیشگیری از عفونت ایمپلنت

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است و این در مورد عفونت های مربوط به ایمپلنت نیز صدق می کند. با رعایت اقدامات پیشگیرانه زیر، می توان خطر پری ایمپلنت را کاهش داد:

رعایت بهداشت دهان و دندان:

باید حداقل دو بار در روز دندان های خود را با یک مسواک نرم مسواک کرد و از نخ دندان یا برس های بین دندانی برای تمیز کردن بین دندان ها و اطراف ایمپلنت استفاده کرد.

تمیز کردن منظم حرفه ای در دندانپزشکی نیز برای از بین بردن هر گونه پلاک یا رسوب جرم ضروری است و باید هر چند ماه یکبار برای انجام این روش به دندانپزشک مراجعه کرد.

ترک سیگار و دخانیات:

در افراد سیگاری، ترک سیگار برای کاهش خطر عفونت الزامی است. سیگار کشیدن نه تنها خطر عفونت را افزایش می دهد، بلکه روند بهبودی را نیز مختل می کند.

درمان بیماری های مربوط به لثه قبل از کاشت ایمپلنت:

 اگر بیمار علائم بیماری لثه مانند خونریزی لثه یا بوی بد دهان مداوم دارد، باید قبل از ایمپلنت به دنبال درمان آن توسط متخصص دندانپزشکی باشد. درمان بیماری لثه قبل از کاشت ایمپلنت می تواند به میزان قابل توجهی خطر عفونت را کاهش دهد.

معاینات منظم دندانپزشکی

برای نظارت بر سلامت ایمپلنت ها و بافت های اطراف آن، انجام معاینات منظم توسط دندانپزشک یا پریودنتیست ضروری است. تشخیص زودهنگام هر گونه مشکل می تواند از ایجاد عفونت جلوگیری کند.

دنبال کردن دستورالعمل های بعد از عمل:

پس از کاشت ایمپلنت دندان، رعایت دستورالعمل هایی که توسط متخصص دندانپزشکی ارائه شده است، برای جلوگیری از بروز عفونت الزامی است؛ مثلا استفاده از دهانشویه ضد میکروبی، مصرف داروهای تجویز شده و پرهیز از برخی غذاها یا فعالیت هایی که روند بهبودی را مختل می کند، در جلوگیری از بروز عفونت موثر هستند.

با اجرای این اقدامات پیشگیرانه و رعایت بهداشت دهان و دندان، می توان خطر عفونت  در ایمپلنت را به حداقل رساند و موفقیت طولانی مدت ایمپلنت های دندانی را تضمین کرد.

سایر مقالات … هزینه ایمپلنت دندان

خلاصه

بروز عفونت در محل ایمپلنت، هر چند که نسبتا نادر باشد، می تواند باعث عدم موفقیت درمان ایمپلنت دندان شود. درک علل عفونت، شناخت روش‌های درمان و پیشگیری آن می‌تواند به شما کمک کند تا از بروز عفونت پیشگیری کنید و یا به موقع برای درمان آن اقدام کنید.

با رعایت بهداشت دهان و دندان، رسیدگی به بیماری های لثه و انجام معاینات منظم دندانپزشکی، می توانید به میزان قابل توجهی احتمال ایجاد عفونت را کاهش دهید.

در صورت بروز عفونت، درمان به موقع، از جمله روش غیر جراحی و جراحی، همراه با مصرف آنتی بیوتیک ها، می تواند به حل مشکل و بازیابی سلامت ایمپلنت شما کمک کند.