اگر شما هم می خواهید که با ارتودنسی دندان روکش دار بیشتر آشنا شوید، با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.
✍دسترسی سریع
Toggleداشتن دندان هایی سالم و مرتب یکی از مهمترین معیارهای زیبایی محسوب می شود. امروزه روش های گوناگون زیبایی و ترمیمی مانند کامپوزیت و روکش وجود دارند که بسیاری از افراد برای درمان اختلالات دندانی خود از آن ها استفاده می کنند. اما در برخی موارد پس از انجام این درمان ها بیمار متوجه می شود که نیازمند ارتودنسی است.
حال این سؤال مطرح می شود که آیا می توان ارتودنسی را روی دندان های کامپوزیت، روکش شده و ایمپلنت انجام داد؟ بله این کار امکان پذیر است اما ممکن است چالش هایی مانند حرکت نکردن دندان های ایمپلنت، شکسته شدن روکش و کامپوزیت و … وجود داشته باشد اما این مشکلات نادر هستند و در اکثر مواقع دندانپزشک با پیش بینی و تدابیر بجا از بروز این موارد جلوگیری می کند.
به طور کلی سه روش برای انجام ارتودنسی بر روی دندان های ترمیمی وجود دارد:
در ارتودنسی ثابت براکت های فلزی یا پلاستیکی روی بخش جلویی دندان ها نصب شده و سیمی به منظور کمک به حرکت دندان ها از بین براکت ها عبور داده می شود.
در ارتودنسی متحرک از پلاک و بریس های متحرک بر روی دندان ها استفاده می شود.
در ارتودنسی لینگوال براکت ها بر روی سطح داخلی دندان ها نصب می شوند.
در صورتی که روکش در جای خود محکم و ثابت باشد و پرکردگی با استفاده از مواد مرغوب انجام شده باشد ارتودنسی آسیبی به آن ها وارد نخواهد کرد. امروزه برای نصب بریس ها روش های فوق العاده دقیقی مورد استفاده قرار می گیرند. حتی پس از پایان دوره ی درمان نیز براکت ها با نهایت دقت از روی دندان ها جدا می شوند. زیرا کوچکترین بی دقتی در این زمینه می تواند باعث وارد آمدن آسیب به زیبایی دندان ها شود.
به طور معمول بر روی دندان های کامپوزیت و روکش شده از براکت های ثابت استفاده نمی شود، زیرا ارتودنسی ثابت فشار زیادی به دندان ها وارد می کند و در برخی موارد دندان های سالم نیز ممکن است در اثر فشار وارده آسیب ببینند. بهترین روش بریس متحرک است اما در صورت پاسخگو نبودن این روش از ارتودنسی ثابت استفاده می شود.
استفاد از ارتودنسی ثابت بر روی دندان های کامپوزیت و روکش شده غیر ممکن نیست فقط نیاز به رسیدگی و مراقبت بیشتری توسط بیمار و متخصص ارتودنسی دارد.
نامرتب بودن و روی هم رفتگی دندان ها باعث تجمع مواد غذایی در بین آن ها شده و در نهایت منجر به پوسیدگی می شود بنابراین افرادی که دچار این اختلالات هستند دندان های پرکرده زیادی دارند. علاه براین رعایت بهداشت دهان و دندان برای این افراد کار دشواری است و به همین دلیل احتمال پوسیدگی دو چندان می شود.
تنها راه برای برطرف کردن این نوع ناهنجاری ها ارتودنسی است. اگر دندان های پرشده زیادی دارید برای ارتودنسی به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کرده و از او در مورد روش انجام این کار مشاوره بگیرید. معمولاً برای نصب براکت بر روی پرکردگی های بزرگ از رابر بند استفاده می شود اما به طور کلی پرکردگی مانعی برای انجام ارتودنسی نخواهد بود.
رابر بند با اتصال به دور دندان فضایی برای نصب بندها و براکت ها فراهم می کند. قبل از شروع درمان ارتودنسی باید تمامی دندان ها به طور دقیق معاینه شده و پوسیدگی ها با استفاده از فتوگرافی مشخص شوند. در نهایت باید تمامی پوسیدگی ها درمان شده و پس از آن ارتودنسی شروع شود زیرا ترمیم دندان ها در طول درمان دشوار و در برخی موارد غیر ممکن است.
برای پوشاندن دندان های عصب کشی شده، شکسته و پوسیدگی های غیرقابل درمان با پرکردگی از روکش استفاده می شود. برای انجام ارتودنسی دندان های روکش شده هیچ مانعی وجود ندارد فقط برای چسباندن براکت ها بر روی روکش از چسب مخصوصی استفاده می شود.
بقیه مراحل درمان مشابه ارتودنسی بر روی دندان های طبیعی انجام خواهد شد. همچنین اگر دندانی دارید که نیازمند روکش است اما هنوز این درمان را انجام نداده اید می توانید این کار را پس از اتمام ارتودنسی انجام دهید. تصمیم گیری در این مورد به عهده ی متخصص خواهد بود.
این مقاله هم به درد شما می خورد: هزینه روکش دندان
در صورتی که دندان طبیعی به هر دلیلی از بین رفته و فرد نیازمند یک دندان مصنوعی دائمی باشد از ایمپلنت استفاده می شود. شکستن و خرد شدن بر اثر تصادف، پوسیدگی شدید و غیر قابل درمان، مشکلات و عفونت ریشه و … برخی از دلایل از دست رفتن دندان هستند.
توصیه اکثر متخصصان این است که در صورت نیاز به ایمپلنت و ارتودنسی بهتر است ابتدا ارتودنسی انجام شود زیرا ممکن است بتوان با ارتودنسی جای دندان خالی را پر کرد. البته این مورد بیشتر در بیماران مبتلا به شلوغی دندان صدق می کند.
اما ممکن است قبلاً دندانی را ایمپلنت کرده باشید و حال دندان های اطراف آن دچار ناهنجاری و نامرتبی شده باشند. در این مورد براکت هایی که بر روی دندان طبیعی استفاده می شوند به کار برده خواهند شد در واقع به دلیل جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک از آن به عنوان پایه ای برای براکت ها استفاده می شود.
کامپوزیت لایه ای سرامیکی یا کامپوزیتی است که به منظور برطرف کردن مشکلاتی از قبیل شکستگی، فاصله دار بودن دندان ها و زیبایی به سطح جلویی دندان ها اضافه می شود. در صورت تشخیص متخصص و تجویز استفاده از دو روش درمانی ارتودنسی و کامپوزیت یا لمینت بهتر است ارتودنسی ابتدا انجام شود در غیر این صورت نصب براکت می تواند به کامپوزیت آسیب بزند.
علاوه بر این برداشتن براکت ها از روی کامپوزیت باعث ایجاد لکه بر روی آن ها خواهد شد. اگر کامپوزیت دارید و می خواهید ارتودنسی انجام دهید بهتر است آن را بردارید. در برخی موارد خاص بنا بر تشخیص متخصص ارتودنسی می توان از براکت بر روی کامپوزیت استفاده نمود.